Op 23 december 2022 keurde de ministerraad het wetsvoorstel goed in verband met de aanpassing van de consumentenwet bij de verkoop van huisdieren. De Richtlijn 1999/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen liet de lidstaten niet toe om een regeling uit te werken, waarin niet minimaal in de bescherming werd voorzien zoals bepaald in deze richtlijn. Die richtlijn was met andere woorden zonder onderscheid van toepassing op reguliere consumptiegoederen en levende dieren. De Richtlijn (EU) 2019/771 van het Europees Parlement (de huidige richtlijn inzake garantie voor consumptiegoederen) biedt die mogelijkheid wel en laat lidstaten zelfs toe levende dieren volledig uit te sluiten van het toepassingsgebied van de wettelijke garantie. Dergelijke volledige uitsluiting is evenwel niet opportuun. Consumenten die een levend dier kopen, moeten wel degelijk te kunnen genieten van de bescherming, zoals voorzien in de huidige richtlijn inzake garantie voor consumptiegoederen, mits bepaalde bijzondere bepalingen die rekening houden met de specificiteit van een dergelijk aankoop.
Het voorontwerp van wet voegt de hierboven bedoelde bijzondere bepalingen toe voor de verkoop van levende dieren. Meer concreet is het de betrachting een evenwichtig regime uit te werken, waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van de consument, de belangen van de verkoper, de rechtszekerheid en de fysieke en mentale gezondheid van het dier. Het wetsvoorstel omvat onder meer volgende aspecten:
Conformiteitscriteria
• De leeftijd, het geslacht, het ras en de herkomst van het dier.
• Het meeleveren van instructies met betrekking tot eventuele verdere vaccinaties, de leefruimte, de voeding en de verzorging van het dier.
• De afwezigheid van infectieziektes en aangeboren afwijkingen en de aanwezigheid van de wetvereiste vaccinaties, die voor deze soort huisdieren normaal zijn en die de consument redelijkerwijs mag verwachten gelet op de leeftijd, het geslacht, het ras en de herkomst van het dier.
Duur garantie
• 1 jaar garantie.
• 1 jaar lang vermoeden dat het gebrek al aanwezig was bij de levering.
Kennisgevingsplicht consument
• De consument moet de verkoper onverwijld op de hoogte brengen van het conformiteitsgebrek, zodra dit gebrek zich op een voldoende duidelijke wijze manifesteert.
• De verkoper is niet verantwoordelijk voor de verergering van de schade als gevolg van niet-tijdige kennisgeving door de consument.
‘Herstelling’ als remedie
• Herstelling is kostenloos, met een limiet van 130% van de aankoopprijs voor de kosten om dier te laten genezen door dierenarts.
• De beperking is niet van toepassing in geval van opzet (bedrog), grove schuld of miskenning van erkennings-, vergunnings- of fokkerijvoorwaarden.
• Dier ter beschikking stellen van de verkoper, tenzij voor het welzijn van het dier een onmiddellijke tussenkomst van een dierenarts redelijkerwijze noodzakelijk is
• In dat geval dierenarts naar keuze.
• De verkoper dekt enkel de kosten die hij redelijkerwijze ook zelf had moeten maken, indien het dier bij hem zou zijn aangeboden.
Het wetsvoorstel gaat nu naar de Raad van State voor advies en kan dus mogelijks nog aangepast worden, alvorens het in het parlement wordt ingediend. Voor vragen omtrent deze aanpassing kunt u terecht bij de erkende nationale beroepsfederatie Ani-Zoo.